ریزش مو در زنان

بر خلاف تصور بیشتر مردم ریزش مو و طاسی منحصر به مردان نیست. ریزش مو در زنان هم یک مشکل شایع تلقی می شود.

ریزش موی زنان به خودی خود خطرناک نیست. اما زنان مبتلا به ریزش مو معمولاً از تغییرات ظاهری خود بسیار ناخشنود هستند.

این احساسات منفی می تواند بر عزت نفس و زندگی اجتماعی تأثیر بگذارد. مطالعات اخیر نشان می دهد که ریزش موی زنانه( (FPHL می تواند با شرایطی مانند سندرم متابولیک، اختلالات غدد درون ریز و دیابت مرتبط باشد.

اگر قسمتی از موهایتان در حال ریختن است، لکه های طاسی پیدا کردید یا روزانه بیش از ۱۰۰ تا ۱۲۰ تار مو از دست می دهید، احتمالاً دچار ریزش مو شده اید. در چنین شرایطی باید به متخصص پوست و مو مراجعه کنید.

چند نوع ریزش مو و چندین علت احتمالی برای ریزش مو وجود دارد. معمولا کارهای زیادی برای جلوگیری از ریزش مو نمی توانید انجام دهید. معمولا ادعاهایی مثل درمان ریزش مو زنان در خانه صحیح نیست. اما اگر زودتر به متخصص پوست مراجعه کنید، ممکن است به درمان پاسخ دهید!

در ادامه مقالات مجله دارویی سپ و در این نوشته به بررسی علت ریزش مو در خانم ها می پردازیم.

 

ریزش مو در زنان چقدر شایع است؟

بسیاری از مردم فکر می کنند که ریزش مو فقط برای مردان اتفاق می افتد. با این حال، تخمین زده می شود که بیش از ۵۰ درصد از زنان ریزش موی قابل توجهی را تجربه کنند. به گونه ای که با تحت تاثیر قراردادن زیبایی ظاهری آنها سبب مشکلات افسردگی می شود.

البته این آمار ۵۰ درصدی هم شامل کم پشتی کلی و هم شامل انواع طاسی می شود. شاید خیلی از افراد چندان به کم پشت شدن موها توجه نکنند. اما این بی توجهی ممکن است در ادامه تبدیل به طاسی شود.

 

احتمال ریزش مو در چه کسانی بیشتر است؟

ریزش مو در زنان و دختران علت های متفاوتی دارد. علل ریزش مو خانم ها را دقیقا بررسی خواهیم کرد. با این حال، معمولا در موارد زیر شایع تر است:

• افزایش سن به ویژه پس از ۴۰ سالگی (دوران یائسگی)
• زنانی که به تازگی زایمان کده اند.
• بانوانی که شیمی درمانی کرده اند و یا افرادی که تحت تاثیر سایر داروها قرار گرفته اند.
• خانم هایی که اغلب موهایشان را محکم می بندند (مانند بستن به صورت دم اسبی تحت فشار )
• آنهایی که به صورت پی در پی  با رنگ موهای بی کیفیت موهای خود رنگ می کنند.

 

تعریف ریزش مو در زنان چیست؟

این مفهوم معمولا به زمانی اطلاق می شود که یک زن ریزش موی ناگهانی و شدیدی را تجربه می کند.

به طور کلی، روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ تار موی انسان می ریزد.  این تعداد از ریزش کاملا طبیعی است و اصلا جای نگرانی ندارد. ریزش مو بخشی از یک تعادل طبیعی در بدن است. برخی از موها می ریزند و به جای آن ها موهای دیگری رشد میکنند. اما وقتی این تعادل به هر نحوی برهم بخورد و در ازای ریزش هر تار مو، موی جدیدی رشد نکند، ریزش مو اتفاق می افتد.

اصطلاح پزشکی برای ریزش مو در زنان و نیز مردان “آلوپسی” است.

ریزش مو یا آلوپسی (به انگلیسی: alopecia) یک واژه عمومی به معنی کاهش موی سر یا هر قسمتی از بدن به هر علتی است.

آلوپسی علل متفاوتی مانند هورمونی، خودایمنی، عوارض داروها، کم‌خونی و ژنتیک و در بیشتر موارد عامل اصلی ریزش مو پوست سر چرب است.

 

چه زمانی باید نگران موهای خود بشویم ؟

ریزش حدودا ۱۰۰ تار مو در روز جای هیچ نگرانی ندارد. اما اگر لکه های طاسی روی سر خود پیدا کردید یا متجه کم پشت شدن مو های خود شدیدیا در هنگام حمام کردن و شانه کشیدن متوجه تعداد زیادی موی جدا شده شدید باید برای جلوگیری از پیشرفت این عارضه به پزشک مراجعه کنید. هم چنین شاید یک روز صبح با منظره موهای ریخته روی بالش یا تخت خواب مواجه شوید. این نشانه می تواند علامت هشدار باشد.

الگوی کچلی بین خانم ها و آقایان متفاوت است. ریزش موی بانوان معمولا با آشکارتر شدن فرق موها خود را نشان می دهد.

برای آشنایی بیشتر با مساله ریزش مو در زنان ابتدا بهتراست با ساختار مو بیشتر آشنا بشوید.

 

چرخه های رشد مو

مو به صورت کلی ۳ چرخه را طی می کند:

1.  آناژن (مرحله رشد) : در این مرحله موی جدید رویش می کند. در طی این مرحله در طی یک ماه هر تار مو حدودا یک سانتیمتر رشد میکند. البته رشد موی همه افراد به یک اندازه نیست. برای موهای سر می تواند از دو تا هشت سال طول بکشد. موی دست و پا آناژن کوتاه تری دارند. به شکل طبیعی در هر زمان حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد از موهای سر شما در این مرحله قرار دارند.
2. کاتاژن (مرحله گذار) : در این مرحله رشد مو متوقف شده و کم کم اماده ریزش می شوند. فولیکول های مو شروع به کوچک شدن می کنند.  کاتاژن حدود دو تا سه هفته طول می کشد. در هر زمان ۲ تا ۳ درصد از موهای سر شما در این فاز هستند.
3.  تلوژن (مرحله استراحت) : تار موی جدید موی فعلی را به بالا هل می دهد. رفته رفته موی قدیمی می افتد.تلوژن حدود دو تا چهار ماه طول می کشد. ۶ تا ۸ درصد موهای سر در هر لحظه در این مرحله قرار دارند.

 

موهای کوتاه‌تر شما مانند مژه‌ها، موهای بازو و پا و ابروها فاز آناژن کوتاهی دارند. طول رشد این موها معمولا کمتر از یک ماه هستند.

البته موهای سر شما می تواند تا شش سال یا حتی بیشتر هم دوام بیاورد.

هر گونه اختلال در چرخه رشد مو می تواند منجر به ریزش و کچلی شود.

 

 

 مواردی که پزشک برای تشخیص علت ریزش مو بررسی می کند

پزشک شما ممکن است برای درک دقیق علت ریزش مو در زنان، در مورد عادات شما بپرسد:

• از چه نوع محصولات مو استفاده می کنید؟ شامپو، صابون، ماسک مو، رنگ مو و…
• چه نوع غذایی می خورید (پروتئین برای رشد مو مهم است)
• آیا عادت به کندن موهای خود دارید؟  (تریکوتیلومانیا)
• کسی  دیگری در خانواده نزدیک شما ریزش مو را تجربه کرده است؟
• زندگی یا شغل پر استرسی دارید یا خیر ؟
• هر روز چه داروها و مکمل هایی مصرف می کنید؟
• آیا قبلا هم ریزش مو برای شما اتفاق افتاده است؟
• چند وقت است که ریزش مو دارید؟
• اخیرا ریزش مو بیشتر یا کمتر شده است؟
•  متوجه ریزش مو در جاهایی غیر از پوست سرتان مانند ابروهایتان شده اید؟ موهای پا و بازو؟
•  بروز موارد خاصی ریزش موی شما را بدتر می کند؟
• آیا چیزی ریزش موی شما را بهبود می بخشد؟

 

 آزمایش های تشخیص علت ریزش مو 

آزمایش های انجام شده برای تشخیص ریزش مو در زنان می تواند ساده یا پیچیده باشد:

• ساده مانند اینکه به آرامی موهای خود را بکشید تا ببینید چند تار مو بیرون می آید.
• آزمایشات خون که سطوح ویتامین و مواد معدنی (مانند ویتامین D، ویتامین B، روی و آهن) و سطوح هورمونی (از جمله تیروئید و هورمون های جنسی) را بررسی می کنند.
• معاینه پوست سر زیر میکروسکوپ و تریکوسکوپی.
• بیوپسی پوست سر برای برداشتن و بررسی یک قطعه بسیار کوچک از پوست سر.

 

 

انواع ریزش مو

با توجه به مراحل چرخه مو،  پاسخ هایی که شما به سوالات بالا می دهید و نیز نتایج آزمایش ها پزشک شما را در یکی از این سه دلیل برای ریزش مو در زنان و مردان وجود دارد دسته بندی می کند :

 

• آناژن افلوویوم: این به دلیل داروهایی است که فولیکول موی در حال رشد را مسموم می کند (مانند شیمی درمانی).

 

• تلوژن افلوویوم: این ناشی از افزایش تعداد فولیکول های مو است که به فاز تلوژن می رسند، که مرحله ریزش مو است.

 

• ریزش موی  آندروژنتیک / آلوپسی با الگوی زنانه / ریزش موی الگوی زنانه (FPHL)

 

• طاسی: این نوع شایع ترین است. موها در بالای سر و کناره ها نازک می شوند.

 

 

علت ریزش مو آناژن افلوویوم چیست؟

مواد سمی، از جمله شیمی درمانی، پرتودرمانی و برخی داروها، باعث ریزش موی ناگهانی می شوند. این ریزش می تواند در هر نقطه از بدن شما رخ دهد.

داروهای دارای بیشموت و بوریک اسید در کنار شیمی درمانی بیشتر تاثیر را در ریزش مو آناژل افلوویم دارند.

گاهی اوقات، اگر فولیکول های موی شما آسیب دیده باشد، این نوع ریزش مو می تواند دائمی باشد.

 

علت ریزش موی تلوژن افلوویوم چیست؟

برخی عوامل مو را در فاز تلوژن یا همان استراحت تحت تاثیر قرار می دهند.

استرس شدید فیزیکی یا شوک به بدن شما که باعث ریزش موی هر چند به شکل موقت می شود. منظور از شوک، اتفاق هایی مانند کاهش وزن زیادو ناگهانی، انواع جراحی، کم خونی، بیماری و زایمان است.

ریزش موی شدید در افرادی که رژیم های لاغری خودسرانه می گیرند رایج است.

استرس و فشار های عاطفی شدید همیشه از مهم ترین عوامل از دست دادن موها بوده است. افرادی که در شرایط پر استرس زندگی می کنند معمولا دچار طاسی می شوند. استرس می تواند به علت فشار کاری، بیماری روانی، مرگ یکی از عزیزان و غیره ایجاد شود.

اختلالات غدد و هورمون های تیروتیدی نیز یکی از دلایل رایج ریختن موها در این دسته بندی است.

برخی داروها نیز مو و فولیکول آن را در مرحله استراحت یا تلوژن تحت تاثیر قرار می دهند. این داروها طیف وسیعی هستند. داروهای فشار خون مانند کارودیلول، بیزوپرولول و انالاپریل، داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین و هپارینف داروهایی هورمونی مانند آندروژن، داروهای آرتریت و … همگی می توانند از متهمان ریزش مو در زنان باشند.

تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، زایمان، یائسگی یا قرص های ضد بارداری هم قابل بررسی هستند. بسیاری از زنان پس از ۵۰ سالگی دچار طاسی می شوند. این مساله به دلیل ورود به دوزان یائسگی است. ریزش موی زنان در دوران بارداری و پس از زایمان نیز به دلیل تغییرات هورمونی فراوانی قابل توجهی دارد.

 

علت ریزش مو FPHL (ریزش موی الگوی زنانه)

ممکن است مقصر طاسی موی سر شما ژن هایی باشند که از پدر و مادر خود به ارث برده اید. ژن های خانواده شما می توانند باعث نازک شدن موهای شما در قسمت جلوی سر شوند.

البته عامل افزایش سن نیز همیشه باید به عنان یک فاکتور مهم بررسی و مد نظر باشد.

 

 

آیا کمبود ویتامین نیز باعث ریزش مو می شود؟

پاسخ به صورت کلی مثبت است.

آبراهام آرمانی، جراح ترمیم مو و متخصص ریزش مو در دالاس آمریکا می‌گوید: کمبود آهن در زنان پیش از یائسگی یکی از دلایل اصلی ریزش مو است. این مساله می‌تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه‌ای باشد.

آهن به تولید هموگلوبین کمک می کند. که این مساله خود به ارسال مواد مغذی و اکسیژن به فولیکول های مو یاری می رساند. بدون آهن کافی، مو رشد نمی کند. فقر آهن همچنین باعث نازک شدن تدریجی موها می شود. زنانی که پریودهای سنگین دارند نیز ممکن است دچار کم خونی فقر آهن شوند.

به گفته آرمانی، برخی دیگر از کمبودهای ویتامین که می تواند باعث ریزش مو شود عبارتند از:

ویتامین D: وقتی ویتامین D کم باشد، موها ممکن است نازک شوند یا رشدشان متوقف شود. در چنین شرایطی ریزش مو دور از انتظار نیست.

روی: کمبود روی یا زینک می تواند باعث ریزش موی مشابه با آهن شود. فقر زینک  به موهای باقی مانده آسیب و باعث شکستن آنها می شود. برای اطلاع از خواص زینک یا روی و تاثیر کمبود آن بر ریزش مو به این مقاله مراجعه کنید.

سلنیوم: کمبود سلنیوم نادر است. این کمبود سلنیوم عملکرد تیروئید را مختل کند. کم کاری تیروئید نیز باعث ریزش مو شود.

 

درمان ریزش مو در زنان و کمبود ویتامین

ممکن است چندین نوع ریزش مو به طور همزمان وجود داشته باشد. بنابراین تشخیص دقیق مهم است.

تشخیص این مساله که ریزش موی ناشی از کمبود ویتامین است در صلاحیت و تشخیص پزشک است.  پزشک می‌تواند کمبود ویتامین را آزمایش کند. بر اساس نتایج آزمایش ها رژیم غذایی و توصیه‌های مکمل را ارائه دهد. همچنین پزشک شاید راهکار های درمانی دیگری نیز تجویز نماید.

 

رابطه بین ریزش مو در زنان و یائسگی چیست؟

در دوران یائسگی، با احتمال زیاد یکی از این دو اتفاق را در موهایتان مشاهده کنید.

ممکن است در جایی که قبلاً مو نداشت رشد مو را ببینید. یا بر عکس ممکن است موهایی که دارید نازک شده و بریزند.

یکی از دلایل این مساله تغییر سطح هورمون ها در دوران یائسگی باشد. سطح استروژن و پروژسترون کاهش می یابد، به این معنی که اثرات آندروژن ها، هورمون های مردانه، افزایش می یابد.

در طول یائسگی و بعد از آن، موها ممکن است نازک‌تر شوند زیرا فولیکول‌های مو کوچک می‌شوند. موها کندتر رشد می کنند و در این موارد راحتتر می ریزند. علت ریزش موی پشت سر زنان بیشتر مربوط به تغییرات هورمونی دوران یائسگی است.

اگر برای درمان ریز موی خود به پزشک مراجعه کنید او برای شما یک معاینه کامل انجام می‌دهد و یک شرح حال دقیق می‌گیرد تا به شما در مقابله با تغییرات رشد مو کمک کند.

همچنین شاید پزشک سطح آهن یا سطح هورمون تیروئید شما را آزمایش کنید. اگر علت ریزش مو داروهای مصرفی باشد، متخصص داروهای شما را تغییر دهد.

 

 

درمان ریزش مو در زنان

درمان بستگی به علت ریزش مو شما دارد.

زمانی که ریزش به دلیل استرس یا تغییرات هورمونی مانند بارداری باشد، احتمالا نیازی به درمان نباشد. چرا که ریزش مو پس از مدتی متوقف می شود.

اگر ریزش مو به دلیل شیوه های حالت دادن به مو مانند کشیدن محکم مو و مدل دم اسبی  یا استفاده از مواد شیمیایی خاص، درمان به معنای انجام ندادن کارهایی است که باعث آسیب شده است. در این حالت باید با موهای خود مهربان تر رفتار کنیدو آرایش موهای خود را تغییر دهید. به نحوی که آرایش و شانه کردن انها مستلزم فشار و کشیدگی کمتری باشند. از نورم کننده، تافت، ژل مو و انواع روغن ها کمتر اسفاده کنید.

در مواردی که به دلیل کمبودهای تغذیه ای است،شاید مجبور به مصرف مکمل مصرف باشید. به عنوان مثال، ممکن است که پزشک برای شما روزانه یک مولتی ویتامین و سه تا پنج میلی گرم بیوتین تجویز کند.

علت ریزش مو در زنان بسیار متنوع است. اما درمان قطعی و سریع ریزش مو در زنان شعاری بیش نیست. درمان های خانگی ریزش مو در زنان هم معمولا تاثیر چندانی ندارند. برای کنترل ریزش مو باید با حوصله زیاد، تحت نظر یک پزشک متخصص قرار بگیرید.

 

درمان های دارویی ریزش مو

در عین حال پزشک متخصص پوست احتمالا درمان دارویی را نیز تجویز کند.

پس از بررسی نتایج آزمایش ها، تجویز قرص ویتامین برای ریزش مو می تواند موثر باشد.

محلول موضعی ماینوکسیدیل ۲٪ یا ۵٪ به منظور کاهش ریزش مو مورد تایید پزشکان است. البته اگر قصد باردار شدن دارید و یا در دوران شیردهی هستید از این محصول استفاده نکنید.

البته تحقیقاتی بر روی داروهای دیگری در حال انجام است. اما هنوز به صورت کامل تایید نشده اند. استفاده و تجویز هر دارویی تنها در صلاحیت پزشک است.

برخی از این داروها شامل :

• قرص اسپیرونولاکتون و سایر آنتی آندروژن ها
• فیناستراید و سایر مهارکننده های آنزیم آلفا ردوکتاز.
• استروژن ها
• آنالوگ های پروستاگلاندین
• استروئیدها

هستند.

 

عوارض ماینوکسیدیل

ماینوکسیدیل ممکن است پوست سر شما را تحریک کند.  خشکی، پوسته پوسته شدن، خارش و یا قرمزی پوست نیز از دریگر عوارض ماینوکسیدیل است. درصورت بروز هرگونه علایم حتما با پزشک خود مشورت نمایید.

 

پیشگیری از ریزش مو در زنان

پیشگیری از ریزش مو زمانی که به دلیل بیماری، افزایش سن، وراثت یا استرس‌های فیزیکی مانند آسیب‌ها باشد امکان‌پذیر نیست. ریزش مو در زنان بالای ۵۰ سال معمولا گریزناپذیر و قابل پیش بینی است.

یکی دیگر از دلایل از دست موها در زنان سندروم تخمدان پلی کیستیک یا PCOS است. درمان این بیماری می تواند به رویش مجدد موها کمک کند. اگر دچار ریزش مو شدید سعی کنید استرس خود را کنترل کنید. استرس مشکل شما را حادتر می کند.

از مواد شیمیایی سوزاننده، رنگ کردن مدام موها، شست شوی سر با شامپو های نامناسب و نامرغوب و مصرف بی رویه نرم کننده ها اجتناب کنید.

آرایش موهای خود را تغییر دهید. آرایشی که مستلزم کشیدن مو ها باشد مشکل شما را تشدید می کند.می کند.

اگر سیگار یا قلیان می کشید ترک آن احتمالا تاثیر محسوسی در رشد موهای تان بگذارد.

از درمان های خودسرانه و خانگی دوری کنید. با یک پزشک متخصص در تماس باشید. شروع به موقع درمان بسیار مهم و تاثیر گذار است.

 

 

​